Emrah Ates & Mustafa Celebi Cetinkaya - Şiirler

babam ve sen son...



Kimim mi ben?
Aşkı yitik bir mecnun...
Takmış babadan yadigarını peşine
İyiliklerinin peşinde kum fırtınaları içerisinde koşuyor çöllerde

Bu şehir beni boğuyor
Artık fotosenteze gerek duyulmayan bir hayat istiyorum
Yada bari ben yapayım şu mereti bir kerede.
Dünyaya bir yararım olsun istiyorum,
Çünkü ot gibi yaşıyorum.

Allem edip kallem edip
Bulacağım doğru girişi
Hangi zili çalsam
İçeriden evde yok sesleri

Bu yol hangi yola bağlanır
Ömür biter yol bitmez
Her yoldan gidilebilir mi yar'e
Benden sakladığınız cevaplarımı istiyorum

Kırıklarını aldırdım mutluluklarımın
Daha çabuk uzaması için
Bu yaz böyle takılacağım
Yüzümde uzun mutluluklar yeni stilim

Hayatta hep maneviyata değer verdim
Öğrendim çünkü insanın gözüne baktığımda kişiliğini anlamayı
Oysa babam demişti;
Hayatta kaybetmeyeceğin tek şey kişiliğin olsun,
Onuda kaybedersen yok olursun oğlum
Ya ben kaybettim
Ya da hala bilmediğim şeyler var

Oysa ki sevdiğimiz insanın kişiliği kaybetmemesi için
Kalbimize taş basacak kadar delikanlıydık
Yar'imizin gözü önünde yıkılmayacak kadar dayanıklı
Yine gözünün önünde ağlayacak kadar cesurduk

Değişen ben değil, değişen zaman
Oysa babam demişti;
Gülü seven dikenine katlanır..
Gülün oldum,
Kendi dikenlerimi yoldum,
Hala niye koklamıyorsun.

Doğru söyle;
Dikenler miydi eline batan,
Yoksa yapamadıklarımmıydı gözüne batan
Kurşun değildi kalbimi vuran,
Sadece senin sözlerindi

Sevdiğin kişinin belgesine bak!
Belki adam olduğu noterlidir...
Seni seviyorum derken bak gözlerinin içine,
Bende ki o sıcaklığı bulabilecek misin?
Kaybolabilecek misin gözlerinin deminde?
Sevebilecek beni sevdiğin gibi?


Belkide işin aslı hiç sevmediğindi...?

Olsun be güzelim varlığın yeter
En arabesk hallerdeyim
Senin yüzünden Allah'ın günlerine feryad eder oldum
Çarpılmak üzereyim

Seni sevmek varya;
Hayatımda yaptığım en iyi ve en kötünün arasındaki yol
Oysa arkadaşım demişti;
O yol tek taraflı yol ve sen ortasındasın
Vay haline!

Artık şuna inanıyorum ki
Birdaha dünyaya gelsem bile
Bize bir faydası yok
Aşk bu
Şeytana külahını
Adama paucunu ters giydirir

Oysa babam seni gördüğü ilk gün demişti;
Olum o ciğercilerin kedisi
Sen sokak kedisi
Olur mu bu sevda?


EEE baba napalım
Kedi ulaşamayacağı yar'i
Mundar edermiş...


yazılamayan bir mutlu son üzüntüsüyle sefil şair zeko (sadece insan)...

Kadın

Cümlelerimin önünde duramazsın kadın
Bir duvar örerim ünlemlerden
Yetmezse, sokarsa elini ayağı deliklerden
Hep aklında soru işareti bırakırım kadın

Bendimi çiğneyemezsin sen kadın
Rüzgara kapılır uzaklaşırım ben
Yetmezse, yetişirsen bi kestirmeden
Fırtına çıkar dikkat et kadın

Yapraklara basıp geçme kadın
Sonbahar gibi çökerim üzerine
Yetmezse, kurtulursan bir şekilde
Geceleri yldızları kaplarım ben kadın


Utku Şınık

Sevdazan__
Mustafa Çelebi ÇETİNKAYA
_

Misafir........

Kimi doğmadan ölür, kimi yetmiş yıl yaşar,
Kimisi evde kalır, kimisi hergün boşar.

Para, şöhret peşinde geçer kiminin ömrü,
Nice sultanlar vardı, baksana hepsi öldü.

Aslında yok garanti bir saat sonrasına,
Her gün tohum ekilir şu insan tarlasına.

Kimler gelip geçmedi şu dünya denen yerden,
Kimi canandan geçti, kimisi geçti serden,

Ölüm gelip dikildi bir an karşımda benim,
Titredi tüm vücudum , buz kesildi bedenim.

Sanki Azrail ile göz göze geldik o an!
Almadan gitti beni, demek ki varmış zaman.

Oysa ben yarın için yaparken hesap kitap,
Bugünden bile geçtim, korkuyla düştüm bitap,

Hiç ölmeyecek gibi yaşarken bu dünyada,
Aslında ibret vardır; gördüğümüz rüyada.

Ne Ali’ ler var idi, ne Akifler düş kurdu,
Nice insan kaybettik, nice can ordu ordu.

Misafiriz aslında; uğradık geçiyoruz,
Yalanlara yapıştık, gerçekten kaçıyoruz.

Kimi gün yüzü görmez, kimi bir asır yaşar,
Dünya denen köprüyü hangi misafir aşar?

An gelip bitivercek ömür denen bu ırmak,
Aslında ne güzeldir, Hak’ka misafir olmak.



19 Ağustos 2005 Cuma 15:05
S.B. Sıhhiye

Mustafa Çelebi Çetinkaya

Figan &

Aralık ayının bilmem kaçı bugün
Saat gece yarısını geçeli sanki bir asır oldu,
Hava sıfırın altında bilmem kaç derece
Ne soğuktan tir tir titreyen ayaklarımın farkındayım,
ne de sensizlik ateşiyle köz olmuş duygularımın...
Yıllar yılı hapsolduğum bu odanın duvarlarıyla göz göze
ve omuz omuza verip hasretle feryat ediyorum.
şehir ıssız, şehir sakin ya
oysa ben kalabalıklar arasında yalnızlığımla boğuluyorum.
Ya sen beni anlamadın ya da ben seni
Hangi gün veda bile edemeden gittin bilmiyorum
Kalbime bir umut prangası taktım sefilce
Tükeniyorum...

Dünyaya gelişimin bilmem kaçıncı günü bugün
Oysa ben her gece sensiz olduğumu anladığımda
bir daha öldüm.
Var’ la yok arasında gidip geliyor gözlerim
Cesaretin varsa say Naz Çiçeğim; sensiz geçen gecelerimi
Ben uykuyu hiç sevmedim...

Birazdan ışıyacak ortalık
Öfkeli bir isyan yine pençesini takacak yüreğime
ve sensizliğin ateşi düşecek yine gözlerime
Usandım sensiz içmekten sabah çayını
Usandım sensiz ardımdan kapanan bu odanın kapısından,
Usandım adımdan.
Seni sevdiğim her gün biraz daha deli
Seni özlemekle geçen her saniye biraz daha Mecnun’ um
Ne su isterim ne ekmek
Dön Gönül Kız!
Ben Sana Mecburum! ...




16 Aralık 2004 Perşembe 01:40

Mustafa Çelebi Çetinkaya

Düşecektim Olmasaydın.

gitsem olacaktı aslında
vede tamkapıyı kapattım gidiyordum uzaklara
oysa gözüm arkamdaydı ve çapaklı
Ben gene uyumamıştım bütün gece. gece ki çile saklı.

düşecektim olmasaydın.
eğer bunu bilirsen benide bilirsin
belkide amaçsız geldin benim gibi
sevmedin
oysa
her zam yaptığında hükümet
ve her özelleşmesinde dertlerin ölmemiştim.
Sonra bir bayrak yarışı başladı duraksız
ve adıkarıştı garibalığın otoyol köşlerine
gitme..

aslında 'sanada ne oluyor ' demem gerek!
giden bendim ölümü yüklenerek
Bu değilmiydi zatenmuhalefetinistediği
bu değil miydi işverenin işçinin emeği üzerinde pineklemesi
oysa adı asgari ücretti.

sonra yaşımı hesaplamak istedim birden
birde çektiklerimle sevdiklerimi tarttım dünyamda
birde ne buldum dedim; ne buldum bu köhne yaşamda?
Aslında benden daha zor sorular soruyordu DGM
ve ben benden yoruyordum düşleri
bitti.....

gitsem olacaktı aslında
Böyle tutarsız anılara tutunmak
birde o adını adım gibi bildiğim olmayacaklar!

'... bir yağmur başlıyor
şemsiyemde yok ıslanıyorum öylece
sonra bir gökkuşağı beliriyor üstümde
koruyor sanki beni
ve tutuyor ellerimi uzun bir vadide
)) çelebinin düşü bu kadar olur.....

satırlar boğuluyor sanki sanki ben o ben değilim
hani o atını silahını kuşanıp sevgi dağıtan
ne kadar da karışmış kelimeler birbirine
yoktutan.

Gitmeliydim aslında
düşmeliydim
kal dedi kudretli bir badı sevda
pes ettim
.
buda adı ad olamamış
buda yüzü hiç gülememiş
buda
buda ayrılığın türküsü olsun

düşecektim olmasaydın
biliyorsun.....

13 kasım 2004 cumartesi 18:59
demetevler

Mustafa Çelebi Çetinkaya

annem'e

Yanımda olsaydın eğer
Hergün içinde kimsenin olmadığını bildiğim
Otek odalı tek kaldığım
Soğuk,
Karanlık
Meçhul evimin kapısını açmak için
15dk. oyalanmazdım kapıda

Sen açardın kapıyı bana
Ve sofra hazırma diye sorardım içeri girdiğimde
Yemeğimi yerdim
Saçımı okşardın,
Yüreğimi okşardın

Arkandan döktüğüm her gözyaşını biriktirdim
Şimdi ona çekmece gölü diyorlar
Cennet anaların ayaklarının altındadır
Beni ayağında ezen sen ol cehennem vız gelir be annem
Koynunun sıcaklığı
Ellerinin sıcaklığı yok ya neylersin

Geçenlerde hastalandım
Arkadaşımın annesi baktı bana
Niye sen yoktun be anne
O kadar zoruma gitti ki
Senin elinden acı da olsa bir çorba içememek
Senin üflediğin kaşıktan yiyememek
Şimdi geceleri kan ter içinde uyandığım zaman
Alnıma ıslak bir bez koyacak kimsenin olmaması o kadar zoruma gitti ki...

Senin yokluğundan olsa gayrı
Hep birilerini sevmeyi denedim
Senin bende eksik kalan yanını
Doldursunlar istedim

Sevilmek istedim anne
Suçsuzum ben
Nereden bilebilirdim ki gideceklerini
Suçsuzum ben
Sadece sevdim...
Bir kızı ömrü boyunca unutamayacağı kadar sevdim
Senin gibi sevdim
Senin yerine koydum

Ne yapayım be anne
Senin yokluğunda bir tek o izin verdi
Başını omuzuma koymama
Sımsıkı sarılıp ağlamama
Bir tek o izin verdi

Ama oda gitti
Senin gibi oda bıraktı beni yarı yolda
Sanki arkadan göl oluşturduğum yetmiyormuş gibi
Bir deniz yaratmam için oda gitti...

Ben ''seni seviyorum'' un sadece seviyorum kısmı ile ilgilendim
Çünkü ''taşı sevmedim''
Sadece '' seni sevdim''

Senin yerini doldurmak istediklerimi
Gitmeseydin eğer
Kahrolmazdım şimdi

bir çocuk yüreiyle... emrah ateş

Dünyada kaç tane insan çamaşır yıkamayı öğrenemediği için
3 aydır aynı pantolonu giyiyor
Yemek yapmayı bilmediği için
Sabah öğlen akşam ekmek arası

Duydum ki bizim utku evlenmiş
Annesiyle kız istemeye gitmişler
O günden beri kendime sormadan edemiyorum
Ben kiminle gidicem

Tamam onu senin yerinew koydum
O'nu O'nunla nasıl isteyeceğim

Benim mutlu olmam için sen lazımsın
Her akşam dönmen için yıldızlardan tuttuğum dileğin tutmasını diliyorum
Babamın bana bıraktığı nasihatleri olmasa
Yaşayabilir miydim bilmiyorum

Ama ikinizde üzülmeyin
Tek bir yürek te olsam
Yıkılmayacağım
Çünkü ben sizin evladınızım
Artık aslı yitik bir evlat yok
Yeniden bağlandım hayata
Beni izliyorsunuz biliyorum
İçimdeesiniz
Burcu burcum kokuyosunuz
Sizi seviyorum...


Emrah Ateş'ten bir çocuk yüreğiyle...

Zafere giden yolda taşlar her zaman çok imiş
düşmeden ayaklnmaka bir okada zor imiş
taşa kızmak gereksiz ufku görmek gerekmiş
ufka dalıp giderken yerdekini bilmekmiş


bir toplum bütünüyle vampirleri defetti
vampirlere tarihi çok büyük dersler verdi
küllerinden bir orman zarif gülleri derdi
bugün dönüp bakınca en tepeler dikenli

bülbüller öte dursun kargalar ipi gerdi
kökleri çok derinde gerginlik kar etmedi
güller kurusun dursun tohumlar yerde şimdi
yeşereceği günler yakın mis gibi gül bahçesi......

Gezgincan Gezgin

___MASKARA___

bu değildi bebeklerin umduğu dünya
bu olmamalıydı dokuz ay sabredipte geldikleri mekan
şimdi bir tren yaklaşıyor gara
ve bir sitem kokusu inen insanlardan

nedir bu sızı
nedir bu acı
bu haykırış
gülmezn mi gözler
ve bitmez mi ağlayış

bu değildi
bu olamaz
burası dünya
insan gülemez

oysa ne umutlarla aldık lise diplomasını
ne umutlarla geldi askerden bu memleketin delikanlıları
şimdi iş yok
şimdi fakülte kapıları kapalı....
bir tren daha yaklaşıyor gara
ve umutlar sefil
hayaller maskara

ah memleketim
ve ben memleket içinde
acıdım sana....


15 Eylül 2004 Çarşamba 23:16
demetevler

Maznuniyet (Bana Kısmet)

Serseri bir kurşun vursaydı beni
İhanetin kadar yara açmazdı,
Eğer ki birazcık gönlün olsaydı
Verdiğin o sözler benden kaçmazdı....

Herşeyim fedaydı senin yoluna
Gidip başkasını taktın koluna
Bir çare olsaydı şu ayrılığa
Mutluluk bu şehirden asla uçmazdı...

Ben neler yaşadım neleri gördüm
Her sabah dikilip kapına durdum
Elini uzatsan senin olurdum
Kader umutları asla biçmezdi...

Sen bir safa gittin ben başka safa
Ne aklım yerinde ne kaldı kafa
Her şeyiyle seven Maznun Mustafa
İnan ki her zaman böyle içmezdi....

20 Kasım 2006 Pazartesi
____SEVDAZAN____

Mustafa Çelebi Çetinkaya

ŞİiRLE 'ZAN' OLUŞ

____Zan Oluş....


Masum düşlerimin yetim umudusun ey şiir!
Yıkılmış mazimin delilidir her satır,
Ve her nokta yeni yoklukların başlangıcıdır.
Buruşmuş anılarımdan damlayan
Birkaç damla gözyaşı gibi suskunluğum
Ezelsiz bir çile rekabetinde zamanlar,
Ve ben satırlar arasında SEVDAZAN oldum.

Takati tükendi tükenecek ömrümün en vefalı ortağısın sen!
Baskıya girmemiş acılarımın ispatısın ey şiir!
Aslında hiç doğmamış adımın kütüğüdür her satır,
Ve her mısra yeni çilelerin başlangıcıdır.
Bir çınar gölgesinde gizlenen Utangaç aşıklar gibi suskunluğum.
Çıkar peşinde yürekten muaf insanlar,
Ve ben acılar arasında SEVDAZAN oldum.



20 Nisan 2007 Cuma
____SEVDAZAN___

Mustafa Çelebi Çetinkaya

seni sensiz yaşamak


Bekledim yine seni sensiz
Genzimde bitmeyen bir sabır birikintisi
Bende anlamadım neden ama
Bekledim işte gelirsin diye

Sabredenin muradına ereceğindendi kastım
Ben senin yokluğundan
Senin yokluğunda
Seni bekleyerek kaçtım

Her acı bir mutsuzluk yerine umut oldu bana
Mutlu olsam ne olacak ki
Hazır o kadar acıyla dostlukkurmuşken
Mutluluk adı altındaki misafiri
Hangi kalp sahibi karşılayabilirdi ki

Farzet ki karşıladım
Misafir ettim kalbimin en değerli yerinde
Tam baş köşesinde
Yalnız o ve ben
Kim garantisini verecekti gitmeyeceğinin

Böylesi daha güzeldi
Yani acılara alışmak
Yalnız ama sanki seninleymiş gibi
Seni sensiz yaşamak...

Zaten bende sen hiç kalmadın o kadar uzun süre
En iyisi idi belkide bu acı dostluk
Alıştım dedim ya
Ha var ha yok

Olması mutlu etmediği gibi
Olmamasıda bir anlam ifade etmiyor
Korkmuyorum artık
Gereği yok mutluluğun
En güzeli
Seni sensiz, seninleymiş gibi, sensizlikle paylaşmak...


emrah ateş- sensiz kaldığım gecelerde...

mutlu görünen bir mutsuz son




Yasak ilişkilerden doğmuş masum bebeklerin
Günahsız yaşama çabaları gidi idi çabalarım
Senin için...

Kaybetmekten korktuğum yeganelerimi hiçe sayıyorum artık
Korkularımdan korkmayı bıraktım
Düşüncelerim manasız
Tilkilerin kuyrukları dolaşmaması için bir çaba kalmadı beynimde
Koyverdim kendimi hayatta
Çabalamıyorum yaşamak için senin olmadığın zmanlarda

Oysa senin için meslek edinmeyi meslek edindim ben
Sevmediğin sevdiklerimi bıraktım
Onsekiz yılı hiçe sayıp yeniden başladım hayata
Taze bir yaprağın ilk satırına bir cümle olurmuş gibi...
Sayfa doldu
Ama noktalamıyorsun hala
Benim için yazacağın bir mutlu sonun yok mu
İstediğim türden bir kavuşma...

Aslında sana anlatıpta anlamamak istediğin buydu
Hayat;
Yani onun varolma derecesikabullenmemiş gibi görünem bendim hep
Ama kabullenmeyen senmişsin nedense

Bir hikaye gibiydi hayat bize
Her günüm bir paragraf
Tabi yazana bağlı

İstersen mutlu son oluyor
Tabi bitirene bağlı

Ve bu hikayeyi bitiren taraf benim bu sefer
Mutlu son ben öldüm

Korkma birtanem ölümde hayatın bir parçası



emrah ateş- ölmek istediğin anlardan birinde dökülmeş sözcükler...